ομοουσιαστής

ὁμοουσιαστής, ὁ (ΑΜ)

εκκλ. αυτός που αποδέχεται ως δόγμα το ομοούσιον.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ὁμοούσιον + κατάλ. -στής, μέσω αμάρτυρου *ὁμοουσιάζω].